Prije svega treba znati da se nijedna od ove dvije vrste stolarije ne sastoji 100% od aluminija i PVC-a, ali naziv nose po dominantnoj sirovini koja je u profilima najviše zastupljena. I čija svojstva i karakteristike uzimamo za bitna svojstva finalnog proizvoda.
Aluminij je kemijski element iz grupe zemno-alkalnih metala koji se dobiva preradom rude boksita. Odlikuje ga veliki afinitet prema kisiku zbog čega ne može dugo opstati u atomskom obliku već ubrzo počinje oksidirati, ali formiranjem tog površinskog sloja aluminij-oksida metal praktički sam sebe štiti od korozije.
ALUMINIJSKA STOLARIJA
Antikorozivnost i mala gustoća (osobina koja ga svrstava u lake metale), ali i činjenica da je najzastupljeniji metal u Zemljinoj kori, bili su osnovni razlozi iz kojih je baš aluminij izabran kao materijal za izradu stolarije. Međutim, prozori i vrata ne mogu se izrađivati od sirovog aluminija, već od aluminijskih profila koji se dobivaju putem obradnih procesa ekstruzije i eloksiranja.
Ekstruzija ili prešanje u najkraćem predstavlja oblikovanje usijane metalne mase istiskivanjem pod pritiskom kroz pravokutni ili cilindrični rezervoar na čijem se kraju nalazi čelična matrica čiji oblik određuje oblik budućeg poprečnog presjeka profila.
Budući da je kristalni aluminij krt i lomljiv ne može se kao takav ubaciti u proizvodnju pa stoga sastavna kvaliteta profila direktno ovisi o leguri aluminija koja se ekstrudira. Nominalno se sve legure aluminija mogu prešati, ali neke od njih bolje „trpe“ obradu od drugih i zato se češće koriste.
Za ekstruziju su idealne legure koje u sastavu osim aluminija imaju još magnezij i silicij, ali u malom postotku. One pripadaju seriji 6000 i poznate su po tome što daju smjesu dobre žilavosti, laku za oblikovanje.
Usprkos tome što aluminij prirodno odolijeva koroziji, ekstrudirani profili se moraju podvrgnuti umjetnoj oksidaciji jer je taj prirodni zaštitni sloj tanak, a sama površina profila estetski neadekvatna.
Proces umjetne oksidacije profila naziva se eloksiranje, a odvija se u nekoliko faza u strogo tempiranim i kontroliranim uvjetima. Najprije se s profila skida prirodni sloj oksida i vrši odmašćivanje, a potom se redom potapa u kaustičnu sodu koja ga nagriza, dušičnu kiselinu koja neutralizira i, na kraju, u rastvor sumporne kiseline i vode radi anodizacije i formiranja novog zaštitnog sloja. Nakon toga finalno obrađen profil ide na bojanje, ako treba biti u boji drugačijoj od inicijalne metalne nijanse. Aluminijska stolarija je visoko rezistentna na atmosferske utjecaje tipične za sva godišnja doba, mehanička oštećenja u smislu nanesenih ogrebotina i djelovanje mnogih kiselina. S druge strane odlikuje je velika dimenzijska stabilnost, što znači da nije podložna deformacijama, ima odgovarajuću mehaničku stabilnost, koja je čini pogodnom opcijom za velike prozorske otvore.