Najveća svetska imena arhitekture se služe ovim materijalom
Aluminijum je treći najzastupljeniji element na zemlji jer se sastoji čak 8% od zemljine kore. Nalazi se u praktično svim “uobičajenim” stenama, ali se ne nalazi u svom metalnom sastavu. Baš zbog toga kao element je otkriven tek u prvoj deceniji 19. veka, u Engleskoj, kada je nazvan „alumium“. Dve decenije kasnije proizveden je prvi uzorak čistog aluminijuma zagrevanjem potastijum-amalgama sa anhidričnim aluminijum-hloridom. Čak je i sam Naopeon III bio fasciniran ovim elementom i njegovom proizvodnjom. Potencijal aluminijuma kao čvrstog, a laganog materijala ga je fascinirao u polju izgradnje oklopa koji bi bili daleko boljih karakteristika od onih koji su se tada izrađivali.
Proizvodnja aluminijuma
Od otkrića ovog elementa do njegove proizvodnje prošao je skoro čitav vek. Tek krajem 19. veka pronađeni su načini kako da se proizvedu komercijalne količine aluminijuma i to istovremeno u Sjedinjenim Američkim Državama i u Francuskoj. Time je spuštena cena ovom elementu čime je omogućena njegova masovna proizvodnja.
Mineral boksit je njegov primarni izvor i u tome prednjače Australija, Gvineja, Jamajka, Brazil i Kina, s tim što je Australija ubedljivo na čelu. Drugi izvor ovog elementa je dobijanje reciklažom. Kroz reciklažni proces on apsolutno ne gubi svoje karakteristike i čak taj proces iziskuje daleko manje energije. Tako se u Evropi godišnje proizvode preko četiri miliona tona recikliranog aluminijuma.
Iako je najveći deo stolarije koja se danas koristi na području Evrope od PVC-a, aluminijum se, kao i drvo, vraća u upotrebu. S razvojem tehnologija bio je jedan od primarnih materijala moderne arhitekture, arhitekture 20. veka, da bi izgubio primat zbog slabije konkurentnosti na tržištu. Ipak, s novim razvojem tehnologija, ali i sa stavljanjem vrednosti kvaliteta u prvi plan, aluminijum se i u ovoj oblasti vraća kao sve popularniji izbor.
Prednosti aluminijuma
Aluminijum je odličan izbor u primeni u stolariji zbog njegovih karakteristika. Spada u najjače i najizdržljivije materijale i stolarija izrađena od ovog materijala može dostići velike dimenzije bez da dođe do krivljenja samih okvira. Tako je i upotreba ovakvih okvira česta u arhitekturi gde se traži, što zbog vizuelnih, estetskih, a što zbog funkcionalnih karakteristika, premošćavanje velikih raspona, odnosno ugradnja prozora velikih dimenzija.
Najveća imena svetske arhitekture služila su se upravo ovim materijalom u projektovanju i oblikovanju svojih remek dela i to ne samo u polju stolarije. Ti objekti su najrazličitijih namena, od stambenih, preko poslovnih, škola, industrija, izložbenih sala, komercijalnih objekata i mnogih, mnogih drugih.
Moderna arhitektura
Početkom 20. veka ovaj materijal fascinirao je arhitekte i inženjere. Najviše zbog svoje lakoće, mogućnosti da se zahvaljujući lakom transportu smanje troškovi konstrukcije. A njegova otpornost na rđu i prljanje su omogućavali i lagano održavanje. Kao takav koristio se na praktično svim elementima modernih kuća.
Njegova boja i tekstura omogućavali su novi arhitektonski izraz koji se brzo širio. Svet je prihvatio „Ar nuvo“, umetnički pokret kome je aluminijum idealno legao. Ništa manje spreman nije sačekao ni „Modernu“, kao ni tzv. „Internacionalni stil“. Ovaj eleganatni, moderni i izražajni materijal osvojio je modernu arhitekturu.
Isto važi i za stolariju, koju nastavlja da osvaja. Na ovom polju, aluminijum je, može se reći, ponovo otkriven zbog svojih karakteristika i brojnih prednosti. Aluminijum kao inovacija na polju tehnologija. Dugo su akustična i toplotna izolacija ovog materijala bila na nešto nižem nivou u poređenju sa drvenim i PVC prozorima. Sada, zahvaljujući inovacijama na tržištu i tu je došlo do promena u pozitivnom smislu.
Visoko kvalitetni aluminijumski profili se na tržištu nalaze u različitim debljinama. Aluminijumski prozori razlikuju se u debljini okvira, kvalitetu i stabilnosti, kao i u toplotnim i akustičkim svojstvima. Vodeći faktor je debljina spoljnog rama i prozorskog okvira koji nosi dvostruko ili trostruko glaziranu ostakljenu jedinicu, a povećana debljina rama povećava i njegove izolativne karakteristike.
Tako je uvođenje polijamida u tehnologiju proizvodnje ovog materijala poslednjih godina dovelo stolariju od aluminijuma na još viši nivo. Time su se značajno povećale toplotne izolativne karakteristike. Povećala im se snaga i data je mogućnost duplog finiša u boji, odnosno primene različitih boja na različitim stranama profila. Moguće je i da se stolarija u unutrašnjosti objekta razlikuje od one na fasadi.
Vrste profila od aluminijuma
Razlikujemo dve vrste profila kod aluminijuma:
- sa termoprekidom i
- hladni profil.
Profil sa termoprekidom je onaj koji ima poliamidnu traku u strukturi, sastoji se iz dve odvojene komore, spoljašnje i unutrašnje, između kojih dolazi poliamidna traka.
Zahvaljujući njoj nastaje termalni prekid i toplota se ne može provoditi, te se ovakvim postupkom obezbeđuje toplotna izolacija i sprečava se provođenje toplote po preseku profila, odnosno sprečava se susret unutrašnjeg vazduha sa spoljašnjim.
Aluminijumski profili bez termo prekida su pogodni za prostorije koje se ne greju.
